W dniu 17 kwietnia 2013 roku do Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie zostaÅy przeniesione z Norymbergi dwa niedźwiedzie polarne. Fakt ten wzbudziÅ duże zainteresowanie, zarówno w kraju, jak i za granicÄ, czego wyrazem byÅo poruszanie tej kwestii na konferencji „Wild Animals in Captivity – Animals Welfare, Law and Enforcement”, jaka odbyÅa siÄ w Brukseli 19-20 czerwca 2013 roku.
Samce, Gregor i Aleut, sÄ jedynymi przedstawicielami tego gatunku w polskich ogrodach zoologicznych od czasu Åmierci 31-letniej samicy o imieniu Tuya, która zakoÅczyÅa życie 24 wrzeÅnia 2009 roku we wrocÅawskim ogrodzie zoologicznym. Niedźwiedzie sÄ bliźniÄtami. UrodziÅy siÄ 2 grudnia 2010 roku w Norymberdze, gdzie przebywaÅy do czasu ich przewiezienia do Warszawy. Wybieg w Norymberdze, który zasiedlajÄ rodzice bliźniaków, ma powierzchniÄ 2300 m2 (w tym 600 m2 zajmuje basen).
W polskim mediach i serwisach dotyczÄcych ogrodów zoologicznych, pojawiajÄ siÄ informacje jakoby ogród zoologiczny w Warszawie przyjÄÅ niedźwiedzie polarne, gdyż w Niemczech miaÅyby zostaÄ poddane eutanazji. Nie ma żadnych przesÅanek, które by to uprawdopodabniaÅy, wrÄcz przeciwnie, sÄ takie, które wskazujÄ, że nie byÅo takiego zagrożenia. W Niemczech istnieje prawny zakaz zabijania zdrowych zwierzÄt w ogrodach zoologicznych. Po wyroku, jaki zapadÅ w czerwcu 2010 roku, w którym za zabicie maÅych tygrysów zostaÅ skazany dyrektor i trzech pracowników zoo w Magdeburgu, żaden dyrektor ogrodu w Niemczech nie zdecydowaÅby siÄ na taki krok. Ogród zoologiczny w Norymberdze dopiero w listopadzie 2012 roku podjÄÅ szersze dziaÅania majÄce na celu znalezienie dla Gregora i Aleuta nowego domu, a dyrekcja tego zoo ma nadziejÄ na urodzenie nastÄpnych mÅodych w ciÄgu najbliższej zimy.
ZwierzÄta trafiÅy do Warszawy, pomimo że ogród ten nie ma odpowiednich warunków do utrzymywania tak dużych i wymagajÄcych drapieżników. Dyrektor Ogrodu Zoologicznego w Warszawie jeszcze w 2012 roku zapewniaÅ, że nie jest w stanie zabraÄ dwóch niedźwiedzi brunatnych, które naleÅ¼Ä do ogrodu, a które 16 lat temu zostaÅy oddane w depozyt do schroniska dla zwierzÄt w Korabiewicach. Kolejne dwa niedźwiedzie brunatne należÄce do ogrodu utrzymywane sÄ poza ogrodem, przy ruchliwej ulicy. Pomimo tego, ogród przyjÄÅ kolejne, jeszcze bardziej wymagajÄce w utrzymywaniu, niedźwiedzie polarne. Dyrektor zoo w Warszawie w komunikacie (patrz niżej) powoÅuje siÄ na minimalne wymagania dotyczÄce utrzymywania zwierzÄt w ogrodach zoologicznych okreÅlone w RozporzÄdzeniu Ministra Årodowiska z dnia 20 grudnia 2004 r. w sprawie warunków hodowli i utrzymywania poszczególnych grup gatunków zwierzÄt w ogrodzie zoologicznym (Dz.U. 2005 nr 5 poz. 32). Normy te sÄ skandalicznie niskie i nie speÅniajÄ wymogów opisanych w unijnej tzw. Dyrektywie Zoo i Ustawie o ochronie przyrody, które to dokumenty mówiÄ o zapewnieniu zwierzÄtom warunków, w których możliwe jest zaspokojenie potrzeb biologicznych. Przypomnijmy, polskie wymogi minimalne mówiÄ o 400 m2 dla pary niedźwiedzi polarnych, a szwedzkie o minimum 1500 m2 powierzchni na jednego niedźwiedzia.
W polskich ogrodach zoologicznych brak odpowiedniego miejsca dla niedźwiedzi i problem niewÅaÅciwych warunków, w których sÄ utrzymywane, nie zniknÄÅ. Tylko w niektórych ogrodach dokonano planowanych zmian (ToruÅ, ZamoÅÄ, BiaÅystok). Jedynym ogrodem, w którym obecnie budowane sÄ wybiegi dla niedźwiedzi jest zoo w Poznaniu (azyl dla niedźwiedzi finansowany przez fundacjÄ Vier Pfoten). Azyl ten jest przeznaczony dla niedźwiedzi brunatnych z Korabiewic, a w drugim etapie dla niedźwiedzi z Braniewa.
W europejskich ogrodach zoologicznych utrzymywanych jest okoÅo 100 niedźwiedzi polarnych. Po medialnym i finansowym sukcesie Knuta, maÅego niedźwiedzia z zoo w Berlinie, zainteresowanie gatunkiem wzrosÅo i wiele ogrodów chciaÅoby mieÄ je w kolekcji. Populacja niedźwiedzi polarnych w warunkach naturalnych siÄga 20-25 tys. osobników i jest jednÄ z najwyższych w ciÄgu ostatnich 100 lat. Zagrożenia, które zwiÄzane sÄ gÅównie ze zmianami klimatycznymi, sÄ przedmiotem dyskusji naukowych. Ochrona ex situ (w niewoli) jest w przypadku tego gatunku jest nieefektywna i niepotrzebna.
Niedźwiedź polarny jest najwiÄkszym lÄdowym drapieżnikiem na Åwiecie, a zarazem jedynym ssakiem lÄdowym przemierzajÄcym tak duże odlegÅoÅci. AreaÅ osobniczy samca niedźwiedzia polarnego może siÄgaÄ 600 000 km2 (dla porównania powierzchnia Polski wynosi ponad 312 000 km2). ZwierzÄta te sÄ w stanie przepÅynÄÄ w ciÄgu doby nawet 100 km. PrzemierzajÄ ogromne obszary w poszukiwaniu pokarmu. W warunkach niewoli, ze wzglÄdu na niemożnoÅÄ zapewnienia możliwoÅci eksploracji dużych przestrzeni, brak odpowiedniej stymulacji i nieodpowiednich warunków termicznych, niedźwiedzie polarne sÄ szczególnie podatne na wystÄpowanie zaburzeÅ zachowania, szczególnie stereotypii. To odpowiedź zwierzÄcia na stres, brak wystarczajÄcej stymulacji do naturalnych zachowaÅ, negatywnych doÅwiadczeÅ, niewÅaÅciwych warunków utrzymywania. Stereotypia może byÄ objawem chronicznej frustracji. Nawet najbogatsze i najlepsze ogrody zoologiczne Åwiata, nie sÄ w stanie zapewniÄ niedźwiedziom polarnym optymalnych warunków. Jest to gatunek wyjÄtkowo wymagajÄcy. Dlatego czÄÅÄ naukowców zajmujÄcych siÄ dobrostanem zwierzÄt nieudomowionych w niewoli uważa, że gatunek ten nie powinien byÄ utrzymywany w ogrodach zoologicznych.
U niedźwiedzie polarnych w Warszawie wystÄpujÄ zaburzenia zachowania. DuÅ¼Ä czÄÅÄ aktywnoÅci zwierzÄta spÄdzajÄ na zachowaniach stereotypowych (chodzenie po jednym torze i krÄcenie gÅowÄ). Należy zaznaczyÄ, że to osobniki mÅode, które przybyÅy niedawno na nowy wybieg. Zastosowane dziaÅania polegajÄce na wprowadzeniu elementów wzbogacania Årodowiskowego (przedmiotów stymulujÄcych naturalnÄ aktywnoÅÄ) jedynie w niewielkim stopniu redukuje te zachowania.
Temperatura panujÄca w Warszawie latem nie odpowiada potrzebom niedźwiedzi polarnych, a odpowiednie warunki termiczne sÄ niezwykle ważne dla dobrostanu tych zwierzÄt. Nawet w Churchill w stanie Manitoba (Kanada), które ma byÄ przykÅadem wytrzymaÅoÅci tego gatunku na wysokie temperatury, temperatury dobowe lipca i sierpnia wynoszÄ ok. 11-12oC (w Warszawie 18-19oC). Warto dodaÄ, że temperatura jest tam dużo niższa niż w Warszawie także w pozostaÅych miesiÄcach (np. Årednie temperatury w Churchill w maju, wrzeÅniu i styczniu wynoszÄ odpowiednio -0,7oC, -9,7oC, -26,7oC, a w Warszawie odpowiednio +14,2oC, +13,4oC i -1,9oC. Niedźwiedzie w czasie wyjÄtkowo ciepÅych dni pojawiajÄ siÄ w tym regionie na krótko i mogÄ szybko schowaÄ siÄ w lodowatym oceanie (temperatura wody w Zatoce Hudsona, nad którÄ leży Churchill, nie przekracza w lecie +9oC).
Poniżej temperatury powietrza w czasie upaÅów w Warszawie w 2013 r.:
Podane poniżej wartoÅci (w stopniach Celsjusza) pochodzÄ ze stacji meteo Warszawa Wawer:
28 lipca 2013 - temp. max. 32,1
29 lipca 2013 - temp. max. 35,6
2 sierpnia 2013 - temp. max. 30,5
3 sierpnia 2013 - temp. max. 32
4 sierpnia 2013 - temp. max. 30,9
5 sierpnia 2013 - temp. max. 32
6 sierpnia 2013 - temp. max. 33,5
7 sierpnia 2013 - temp. max. 35
8 sierpnia 2013 - temp. max. 37,3
Stres termiczny może byÄ przyczynÄ Åmierci niedźwiedzi polarnych. Zdarza siÄ to w ogrodach zoologicznych w różnych miejscach Åwiata. Niedźwiedź polarny jest gatunkiem przystosowanym do bardzo niskich temperatur i absolutnie nie powinien byÄ utrzymywany w warunkach, jakie sÄ w zoo w Warszawie. Niedźwiedzie polarne sÄ przystosowane do ekstremalnie zimnego klimatu, w którym temperatury mogÄ spadaÄ do -45oC. Niedźwiedzie te majÄ grubÄ warstwÄ tÅuszczu, specyficzne krÄżenie podskórne i podwójnÄ warstwÄ sierÅci. Także maÅe uszy i ogon pozwalajÄ zmniejszyÄ utratÄ ciepÅa. Te adaptacje pomagajÄ utrzymaÄ wÅaÅciwÄ temperaturÄ ciaÅa, ale sÄ nieodpowiednie do walki ze zbyt wysokÄ temperaturÄ powietrza. Podczas wysokich temperatur pozostajÄ gÅównie mechanizmy behawioralne i zwiÄzane z przyjmowaniem odpowiedniej postawy ciaÅa, aby utrata ciepÅa byÅa jak najszybsza. Jest to jednak maÅo efektywne. Przyjmuje siÄ, że już temperatura powyżej 20 oC powoduje u tego gatunku poważny dyskomfort.
Polskie prawo zakazuje sprowadzanie do zoo zwierzÄt, dla których nie ma siÄ warunków umożliwiajÄcych realizacjÄ potrzeb biologicznych. Pomimo tego dyrekcja warszawskiego zoo podjÄÅa decyzjÄ o ich umieszczeniu na wybiegu, który nie tylko z powodu temperatury nie speÅnia podstawowych warunków koniecznych do utrzymywania tego gatunku. Jak poinformowaÅa Animal Rescue Poland w czwartek, 8 sierpnia 2013 r. temperatura powietrza na wybiegu, w cieniu wynosiÅa 38 oC. Niedźwiedzie byÅy zamkniÄte w pomieszczeniach wewnÄtrznych, z których już z daleka, sÅychaÄ byÅo ich ryki. Jeden z niedźwiedzi zostaÅ wypuszczony na zewnÄtrz, drugi pozostaÅ wewnÄtrz. WedÅug relacji, dyrektor ogrodu stwierdziÅ, że odpowiedzialnoÅÄ za dobrostan niedźwiedzi polarnych w warszawskim zoo spada na EEP (European Endangered Species Programme - Europejski Program Ochrony ZwierzÄt). Jest to zaskakujÄce, gdyż wedÅug polskiego prawa taka odpowiedzialnoÅÄ spoczywa na dyrektorze ogrodu, a nie koordynatorze gatunku w ramach programu EEP. Dyr. ZOO podkreÅlaÅ kilkukrotnie, iż udzieliÅ tym niedźwiedziom tymczasowego schronienia. JednoczeÅnie zapewniÅ, że niedźwiedzie brunatne z sÄsiedniego wybiegu zostanÄ przeniesione na wybieg poza zoo, przy al. SolidarnoÅci. Warto podkreÅliÄ, że wybieg ten znajduje siÄ przy ruchliwej ulicy obok przystanku autobusowego, niedźwiedzie sÄ tam dokarmiane przez ludzi bez żadnej kontroli i nie jest on odpowiedni do utrzymywania niedźwiedzi.
Dlaczego niedźwiedzie polarne NIE POWINNY byÄ utrzymywane w zoo w Warszawie? Jest co najmniej kilka powodów, z których podajemy najważniejsze.
1. Niedźwiedziom polarnym na wybiegu o powierzchni ok. 500 m2 nie można zapewniÄ wÅaÅciwych warunków. Stosowanie wzbogacania Årodowiskowego (enrichment) może jedynie zÅagodziÄ ich cierpienie, ale nie zastÄpi odpowiednio urzÄdzonego wybiegu o wÅaÅciwej powierzchni (nie zaledwie kilkuset, ale co najmniej kilku tysiÄcy m2).
2. Temperatura panujÄca w lecie na wybiegu znacznie przekracza wartoÅci panujÄce w naturalnym Årodowisku tego gatunku. Basen, prysznice i dostÄp do pomieszczeÅ wewnÄtrznych pomaga, ale w niewystarczajÄcym stopniu. Aby zapewniÄ wÅaÅciwÄ temperaturÄ i możliwoÅÄ odpowiedniej termoregulacji potrzebne sÄ systemy oziÄbiajÄce powietrze i wodÄ oraz wÅaÅciwe podÅoże o odpowiednich cechach termicznych. MożliwoÅÄ wÅaÅciwej regulacji temperatury jest dla tego gatunku ekstremalnie ważna.
3. Art. 72 punkt 1. Ustawy o ochronie przyrody mówi, że „do ogrodów zoologicznych sprowadza siÄ tylko te zwierzÄta, którym w ogrodzie można zapewniÄ warunki odpowiadajÄce potrzebom biologicznym danego gatunku”.
Poniżej odpowiedź dyrektora oraz kierowniczki sekcji drapieżnych na zarzuty pojawiajÄce siÄ w internecie (podane powyżej nasze argumenty sÄ czÄÅciowo odpowiedziÄ na te wyjaÅnienia)
*****************************************************************************************************
Komunikat dyrektora Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie wydane po protestach ws. sprowadzenia niedźwiedzi polarnych:
Niedźwiedzie polarne w Warszawskim Zoo – Bear Project
Tekst Kierowniczki Sekcji ZwierzÄt Drapieżnych - p.Marii Krakowiak
Polska organizacja Bear Project zamieÅciÅa ostatnio na swojej stronie internetowej informacjÄ na temat niedźwiedzi polarnych w Zoo Warszawa. Z niektórymi stwierdzeniami nie możemy siÄ zgodziÄ i chcemy siÄ do nich ustosunkowaÄ.
Faktem jest, ze 17 kwietnia 2013 przyjechaÅy do naszego Zoo 2 samce tego gatunku z Zoo w Norymberdze. Od razu, na wstÄpie, pragniemy sprostowaÄ, że caÅy obiekt w Norymberdze ma powierzchniÄ ok. 2100 m2, ale jest on podzielony na 2 czÄÅci i tylko jednÄ czÄÅÄ zajmowaÅy Aleut i Gregor wraz z matkÄ VerÄ. WielkoÅÄ jej wynosiÅa ok. 1400 m2. Na drugiej czÄÅci przebywaÅ ojciec bliźniÄt, samiec Felix.
„W polskich mediach i serwisach dotyczÄcych ogrodów zoologicznych, pojawiajÄ siÄ informacje jakoby ogród zoologiczny w Warszawie przyjÄÅ niedźwiedzie polarne, gdyż w Niemczech miaÅyby zostaÄ poddane eutanazji”. Informacja ta nigdy nie byÅa podawana przez żaden z zainteresowanych ogrodów zoologicznych i jest krzywdzÄca dla nas, jak i dla kolegów z Norymbergi. Nigdy taki argument nie byÅ używany celem dokonania tego transferu. Jedynym prawdziwym faktem, który miaÅ miejsce w Zoo w Norymberdze, byÅa zwiÄkszajÄca siÄ agresja samicy Very poczÄtkowo do swoich ponad 2-letnich mÅodych, a nastÄpnie, po 10-dniowym przebywaniu z samcem celem rozrodu, również do samca. DoszÅo do niegroźnego, na szczÄÅcie, pogryzienia Felixa, a zwierzÄta musiaÅy zostaÄ rozdzielone. Również próba powrotnego poÅÄczenia z mÅodymi nie powiodÅa siÄ – nadal samica atakowaÅa Gregora i Aleuta. Takie jej zachowanie zdecydowaÅo, że oba samce, nie czekajÄc na wyremontowanie dla nich drugiej czÄÅci wybiegu, zostaÅy przetransportowane do Warszawy. W Norymberdze zwierzÄta korzystaÅy z wybiegu na zmianÄ ze swojÄ matkÄ, co byÅo niezgodne ze wskazaniami dotyczÄcymi dobrostanu zwierzÄt (niedźwiedzie polarne muszÄ mieÄ staÅy dostÄp do pomieszczeÅ wewnÄtrznych jak i zewnÄtrznych). DecyzjÄ podjÄÅo grono specjalistów (Polar Bear EEP Committee przy EAZA) zastrzegajÄc, że w jak najszybszym czasie, po remoncie, musimy udostÄpniÄ zwierzÄtom również drugÄ czÄÅÄ ekspozycji oraz stawiajÄc inne wymagania (m.in. odnoÅnie wzbogaceÅ).
Zdajemy sobie doskonale sprawÄ, że aktualne warunki zaoferowane niedźwiedziom polarnym nie sÄ w peÅni odpowiednie. ZdawaliÅmy sobie również sprawÄ, że organizacje ekologiczne bÄdÄ zaniepokojone tym stanem. Nie przypuszczaliÅmy jednak, że zacznÄ one w tak zdecydowany sposób nas atakowaÄ, nie wyjaÅniajÄc z nami spraw do koÅca, a jedynie opieraÄ wÅasne zdanie w wiÄkszoÅci na domysÅach. To, że RozporzÄdzenie Ministra Årodowiska okreÅla powierzchniÄ minimalnÄ dla 2 niedźwiedzi polarnych na 400 m2 (normy niemieckie sÄ jeszcze niższe i wynoszÄ 200 m2 dla pary) nie oznacza, że Aleut i Gregor bÄdÄ przebywaÅy stale na aktualnym wybiegu o ÅÄcznej powierzchni okoÅo 550 m2. W przeciÄgu najbliższych 2-3 tygodni rozpocznie siÄ remont drugiej czÄÅci (w przyszÅy tygodniu powinien byÄ wybrany wykonawca po konkursie ofert), który potrwa 50 dni. Docelowo powierzchnia wybiegów wynosiÄ bÄdzie okoÅo 1000 m2. Nasze 2 samice niedźwiedzia brunatnego bÄdÄ przeniesione na wybieg przy Trasie WZ. Prowadzimy rozmowy zmierzajÄce do wybudowania dla nich nowego obiektu.
Sprawa 2 samców niedźwiedzi brunatnych w Korabiewicach byÅa już wielokrotnie wyjaÅniana i opisywana w mediach. ZwierzÄta te zostaÅy skonfiskowane przez UrzÄd Celny, a Ministerstwo Årodowiska wskazaÅo Zoo Warszawa jako miejsce przetrzymania. Nie majÄc możliwoÅci zapewnienia im prawidÅowych warunków (przez póÅ roku siedziaÅy w maÅych klatkach wewnÄtrznych) oraz po oglÄdzinach dokonanych przez komisjÄ, zdecydowano o przeniesieniu ich do schroniska. Prosimy wiÄc o nie wracanie do tej sprawy. DziÄki Bear Project, dziÄki PaÅstwu, dziÄki Vier Pfoten i Zoo w Poznaniu zwierzÄta, na szczÄÅcie, wkrótce zamieszkajÄ we wspaniaÅych warunkach. Nie bardzo natomiast rozumiemy, jak w tym kontekÅcie niedźwiedzi polarnych mamy tÅumaczyÄ sobie sprawÄ 2 niedźwiedzi na wybiegu przy trasie WZ. Czy mielibyÅmy je zabraÄ do Zoo na dużo mniejszy wybieg i pogorszyÄ im warunki? Te zwierzÄta urodziÅy siÄ w tym miejscu ponad 30 lat temu. KtoÅ kiedyÅ miaÅ taka ideÄ reklamujÄcÄ Zoo. Nie znaczy to, że w zupeÅnoÅci siÄ zgadzamy z takÄ wizytówkÄ naszej placówki. W planach mamy likwidacjÄ tego obiektu, jednak nie nastÄpi to natychmiast, z dnia na dzieÅ. Na ten temat również byÅa dyskusja na forum i wydawaÅo nam siÄ, że wszystkie aspekty zostaÅy wyjaÅnione.
W Warszawskim Zoo niedźwiedzie polarne eksponowane byÅy już przed II WojnÄ ÅwiatowÄ. Po wojnie, prawie 60 lat temu, wybudowano nowoczesny, jak na tamte czasy, obiekt dla tego gatunku. Nasi goÅcie przyzwyczaili siÄ do widoku „biaÅego misia”, a ich zainteresowanie tymi zwierzÄtami wzrosÅo po urodzeniu siÄ (i odchowaniu) dwójki mÅodych. Po Åmierci w 2007 roku urodzonej u nas samicy Sawy, nadal myÅleliÅmy o eksponowaniu tego gatunku, jednak caÅy czas planowaliÅmy wybudowanie dla niego nowego obiektu zgodnie ze Åwiatowymi standardami. To, że ponownie mamy ten gatunek w Warszawie nie oznacza, ze spoczniemy na laurach. Mamy nadziejÄ na zrozumienie ze strony wÅadz miasta oraz przydzielenie funduszy na budowÄ nowej ekspozycji. Tylko pod tym warunkiem możemy w przyszÅoÅci myÅleÄ o pojawieniu siÄ w naszym Zoo samicy niedźwiedzia polarnego.
W warunkach naturalnych niedźwiedź polarny jest gatunkiem zagrożonym wyginiÄciem („V” wg. IUCN). To, że aktualnÄ populacjÄ okreÅla siÄ na 20 000 – 25 000 osobników nie znaczy, że nad sytuacjÄ niedźwiedzia polarnego możemy przejÅÄ do porzÄdku dziennego. Polar Bear International podaje, że w 2005 roku spoÅród 19 subpopulacji tego gatunku liczebnoÅÄ 5-ciu zmniejsza siÄ, 5-ciu jest staÅa, a dwie wykazaÅy wzrost. 4 lata później, w 2009 roku, już 8 subpopulacji wykazaÅo spadek liczebnoÅci, 3 byÅy staÅe i tylko jedna wzrosÅa. Doskonale wiemy, że przetrwanie niedźwiedzia polarnego w naturze zależy od pokrywy lodowej w Arktyce. Tymczasem tylko w 2012 roku roztopiÅo siÄ tam wiÄcej lodu aniżeli wynosi powierzchnia Stanów Zjednoczonych. Należy sÄdziÄ, że w przeciÄgu nastÄpnych kilkudziesiÄciu lat, przy aktualnej tendencji wzrastajÄcego ocieplenia klimatu, gatunek ten bÄdzie bliski wymarciu lub zniknie z naszej planety (organizacja Polar Bear International w sierpniu 2013 informowaÅa, że wg specjalistów zajmujÄcych siÄ niedźwiedziami polarnymi w poÅowie wieku populacja tego gatunku zmniejszy siÄ o dwie trzecie, a do koÅca wieku zniknie z kuli ziemskiej, chyba że podejmie siÄ agresywne akcje zmierzajÄce do zredukowania emisji gazów cieplarnianych powodujÄcych globalne ocieplenie). Wtedy jedynymi osobnikami bÄdÄ te, które przeżyjÄ miÄdzy innymi w ogrodach zoologicznych. Tak dziaÅo siÄ z wieloma gatunkami, chociażby naszym rodzimym żubrem, koniem Przewalskiego czy jeleniem milu. Niektóre z nich, tak jak dwa pierwsze wymienione, dziÄki wieloletniej pracy naukowców, powróciÅy do natury. Jelenia milu możemy spotkaÄ tylko w placówkach zamkniÄtych – w naturze go nie ma. ByÄ może w przyszÅoÅci otworzy siÄ szansa na powrót również niedźwiedzia polarnego do natury, a wtedy jedynym źródÅem pozyskania osobników do wypuszczenia bÄdÄ ogrody zoologiczne. Musimy myÅleÄ perspektywicznie, a nie ograniczaÄ siÄ tylko do dnia dzisiejszego. We wrzeÅniu 2012 roku w 48 instytucjach uczestniczÄcych w Europejskim Programie Ratowania Gatunków GinÄcych (EEP) byÅy 142 niedźwiedzie polarne.
Zachowania stereotypowe, o których autor wspomina, rzeczywiÅcie majÄ miejsce u wiÄkszoÅci osobników. U naszego Gregora takie zachowanie byÅo obserwowane już w Norymberdze (mimo dobrych, jak należy siÄ domyÅlaÄ z kontekstu informacji, warunków w tym ogrodzie). Sugerowana przez autora kilkuhektarowa wielkoÅÄ wybiegu również nie zapewnia, że takie zachowanie nie wystÄpi – znamy przypadek wystÄpienia stereotypii po okoÅo 2 latach przebywania na kilkuhektarowym wybiegu. Czy jest to jednoznaczne z cierpieniem? Jakie objawy zachowania wskazujÄ na cierpienie? Czy to, że niedźwiedź w upalny dzieÅ leży w cieniu, zamiast wybraÄ sobie chÅodniejsze pomieszczenie lub korzystaÄ z kÄpieli w wodzie, należy uznaÄ za cierpienie? W kilku ogrodach zoologicznych stosowane sÄ armatki produkujÄce lód – zainteresowanie zwierzÄt ogranicza siÄ do poczÄtkowego okresu i jest traktowane jako wzbogacenie, z czasem jest ignorowane i nie speÅnia zamierzeÅ opiekunów (ochÅodzenie siÄ w nim zwierzÄt poprzez wytarzanie lub t.p.).
Mamy nadziejÄ, że wyjaÅniliÅmy internautom (przynajmniej czÄÅciowo) sytuacjÄ niedźwiedzi polarnych w Warszawskim Zoo, jak również w naturze. Gdyby jednak byÅy jeszcze jakieÅ wÄtpliwoÅci, jesteÅmy gotowi do dalszych, konstruktywnych, dyskusji.
Warszawa, 14.08.2013
Zachowania stereotypowe bÄdÄce objawem stresu i zÅych warunków utrzymywania sÄ u niedźwiedzi polarnych powszechne nawet na dużych, dobrze wyposażonych wybiegach. W Warszawie, gdzie takich warunków nie ma, jest to dominujÄce zachowanie w czasie aktywnoÅci niedźwiedzi. Chodzenie po jednym torze (ang. pacing) oba osobniki wykonujÄ na betonowej wyspie, jeden na jej szczycie, drugi niżej. ZdjÄcia przedstawiajÄ kolejne sekwencje ruchów.